Hoe bevrijd je jezelf van woede om je weer vrij te voelen?
“Ik kan niet boos worden. Echt. Dan moet je ver gaan. Ik ben bang voor mijn boosheid. Want dan weet ik niet wat ik doe. Daag mij maar niet uit.”
Dit zijn mijn eigen uitspraken van een paar jaar geleden. En telkens als ik een reading kreeg of tijdens een sessie kreeg ik te horen: “Je bent ergens boos over. Je kookt van binnen”.
"Moi? Nee hoor, ik voel dat niet”. Maar oh boy, wat was ik boos. Of toch niet? Was het angst? Frustratie? Verdriet?
Uiteindelijk kwam ik erachter dat ik boos was op mijzelf. Dat ik niet voor mijzelf heb gekozen. Niet mijn grenzen kon stellen. Niet al mijn ideeën kon uitwerken. Bang was om bepaalde stappen te zetten. Angst voor tekort. Er zaten veel lagen onder. Waaronder verdriet.
Verschil tussen boosheid en woede
Er is een verschil tussen boosheid en woede. Boosheid is een basisemotie die je in het NU ervaart. Een gezonde emotionele reactie die je grenzen bewaakt. Je stelt je grens. En dan kun je weer door. Zonder iets weg te stoppen. In de dierenwereld kun je dit goed zien. Een grom. Een knauw. Een grens gesteld. En daarna is alles weer goed.
Woede daarentegen, triggert vaak een OUDE pijn. Iets van vroeger dus. Iets wat weggestopt is. En dat je niet wil voelen. Dan komt het schaduwkind even naar buiten om de ander een paar flinke lowkicks te geven. Met zwart voor de ogen. Het gebeurt in een nanoseconde.
Het schaduwkind
Het schaduwkind kun je zien als een kindsdeel in jou. Dat ooit gekwetst is. Niet voorzien in de basisbehoeften. En niet tot volwassenheid is gekomen. En dus nog in jou zit. Onbewust en ongereflecteerd. Dat naar buiten springt als het getriggerd wordt door een oude pijn. Dan reageer je opeens overemotioneel, trek je je terug (dissociatie) of spring je uit je vel. Het beschermt je tegen het opnieuw ervaren van deze pijn. Het innerlijke kind leeft in je. En heeft aandacht nodig. Het wil gezien en gehoord worden. En zich veilig voelen.
En deze onverwerkte pijn heeft geleid tot niet dienend gedrag. Je hebt een contract afgesloten met jezelf. Dit nooit meer. Om te exploderen zodra ik mij onveilig voel. Dat deel van jou wat deze pijn voelt is afgestoten. Wat fysiek en emotioneel lijden tot gevolg heeft. En niet alleen voor jezelf. Ook voor de mensen om je heen.
Wat zit er onder boosheid?
Onder deze woede zitten onverwerkte emoties en gevoelens. Die de ruimte niet hebben gekregen om doorvoeld te worden. Pijn. Angst. Frustratie. Verdriet. Niet gezien voelen. Niet gehoord voelen. Het mocht er niet zijn. Het gaat vaak om het gevoel van onrecht. Het is niet eerlijk! Je ziet mij niet. Je hoort mij niet. Je negeert mij.
Eigen vlammen eerst
Als iemand iets zegt wat je boos maakt is de eerste reactie vaak om de ander pijn terug te doen. Want dan voel je je beter. Als de ander ook lijdt. Zie het zo dat iemand je huis in brand steekt. En je dan de aanstichter gaat achtervolgen om deze te straffen. Terwijl je eigen huis afbrandt. Niet zo handig. Ga eerst je eigen vlammen doven.
Dan komt het besef
En dan komt het besef dat de vlam al in je zat. Je hebt alleen nooit geleerd om goed te zorgen voor je woede. En dat het niet de ander was die jou pijn wilt doen. Secundair wellicht (aanraken van de pijn). Maar niet primair (veroorzaken van de pijn).
Kies voor vrijheid
Als je steeds overvallen wordt door woede, is het belangrijk om hier meer bewustzijn op te krijgen. Do the work. En dan komt het besef dat je eigenlijk (onbewust) een keuze maakt. De afspraak met jezelf. De keuze om je te laten meeslepen.
En dan komt het. Je kunt dit omdraaien. De keuze dat je je vrijheid boven je boosheid stelt. Want uiteindelijk ben jij niet in controle als je woede je overneemt. Het heeft grip op je. Je vasthouden aan woede snijdt jezelf af van je levensenergie. Je bent niet vrij!
Echte vrijheid is het hebben van een keuze
Als je bewust bent van je woede, kun je ervoor kiezen om deze te erkennen en in liefde te transformeren. Gebruik het als compost voor het laten groeien van liefde. Als een echte emotionele tuinier.
Consumeer met aandacht
Volgens Thich Nhat Hahn, komt boosheid ook voort uit wat je consumeert. Wat je eet, wat je kijkt, wat je leest, wat je luistert. Naar wie je luistert. Het eten van vlees, het kijken van het nieuws, het luisteren van bepaalde muziek, het luisteren naar iemand die boos of woedend is. Dit kan allemaal boosheid opwekken. Je neemt het over. Het is niet van jou.
De 2 fases van Thich Nhat Hahn
In fase 1 erken en omarm je je woede. Dit doe je door mindful te ademen. Mindful te wandelen. Als de liefhebbende ouder van je stampvoetende kind. Je gaat er goed voor zorgen. Fase 2 is het dieper onderzoeken wat er onder deze woede zit. Wat wil dat stampvoetend kind eigenlijk? Wat het niet kreeg. Eten, drinken, aandacht ?
Van woede naar compassie
Ongecontroleerde woede zorgt niet alleen voor je eigen lijden. Ook de mensen om je heen lijden eronder. Als je compassie ontwikkelt zul je je eigen woede niet meer (zo snel) loslaten op de ander. Zodra je ziet dat de ander ook hulp nodig heeft en geen afstraffing, kun je de ander met meer compassie benaderen.