Jezelf afsluiten. Een muur bouwen. Flauwvallen. Woede aanval. Om maar niet te voelen! Dit heet 𝐝𝐢𝐬𝐬𝐨𝐜𝐢𝐚𝐭𝐢𝐞. Dit is een van de manieren om de nare gevolgen (en de herinnering hieraan) van een stress situatie te ontlopen. Dit is onderdeel van ons vernuftig overlevingsmechanisme.

Meestal ontstaat dit in de kindertijd. Hoe wij als hulpeloos kind reageren op een stress situatie zorgt ervoor dat wij als kind deze situatie aankunnen. Het is dus een essentieel onderdeel van ons overlevingssysteem.

Als je als kind een tekort ervaart leidt dit vaak tot een overlevingsreactie. Een vernuftig systeem wat je als kind goed kon beschermen. Tegen pijn, tegen ongemak, tegen voelen. Dit is hoe wij zijn geprogrammeerd. Deze beschermlaag, of soms lagen, noem ik maskers. Met je masker op ben je sterk, zelfverzekerd. Het helpt je functioneren. Het verhult je kwetsing. Het verhult je schaamte. Het beschermt tegen angst, tegen afwijzing. Je kunt toch nog (een beetje) functioneren in de maatschappij. Op korte termijn werkt dit prima. Maar op langere termijn levert dit uitdagingen op.

Herken je dit? Je hoort een nummer wat je regelmatig draaide na je break-up. Of dat nummer waar je op danste op je huwelijksdag. Je ervaart de emotie van toen. Je herbeleeft als het ware de gebeurtenis. Je bent daar weer even. Muziek heeft altijd een belangrijke rol gespeeld in mijn leven. En waarschijnlijk ook in dat van jou. Ik ken weinig tot geen mensen die niks hebben met muziek. Muziek speelt een rol in alle culturen. Waarom is dat eigenlijk? Wat doet muziek met mensen?

Wij bestaat uit energie. Klinkt zweverig? Laten wij deze even uit de lucht halen. Bruce Lipton claimt dat ons lichaam bestaat uit 50 triljoen intelligente cellen. Deze cellen werken vernuftig samen en reageren op opdrachten van onze hersenen.

Diploma’s, certificaten, bewijzen van deelname.

Eerlijk? Ik hecht er waarde aan. Het symboliseert mijn honger naar kennis. Het geeft bevestiging. Dat ik recht van spreken heb. Om deze kennis over te brengen aan anderen.

Hier kan echter ook een saboterende kant aan zitten.

Herken je dit? Je loopt een ruimte binnen en je voelt direct een spanning in de lucht hangen. Of dat je opeens een sterk voorgevoel hebt om die auto niet (of wel) te kopen. Dat je opeens een déjà-vu hebt. Een herkenning. Hier ben ik al eens geweest. Heeft je opa in je droom afscheid genomen voordat hij een uur later overleed? Of dat je gewoon iets weet, zonder dat je dit kunt verklaren. Allemaal niet-fysieke ervaringen.

Afgelopen week zijn wij met zes mannen naar Sicilië vertrokken. Onderdeel van deze trip was een tocht op de Etna. Het klinkt als de intro van een spannende film. Zes mannen versus de Etna. 2000+ hoogte. Adembenemende uitzichten, en niet alleen adembenemend door de ijle lucht. Wat droog brood en water. En…volle maan. De Etna krater missie is begonnen.

Stel, ik geef je een cadeautje. Dan zeg je (in de meeste gevallen) “Dank je wel!”. Even ervanuitgaande dat je ook echt blij bent met mijn cadeautje. Dankbaarheid en ontvangen horen bij elkaar. Een match made in heaven. Wij zijn echter gewend geraakt aan de volgorde ‘iets krijgen en dan dankbaar zijn’. Maar de volgorde maakt eigenlijk niet uit. Andersom werkt dit principe dus ook.

In dit artikel leg ik de focus op wat koken met je doet. Hoe het voelt. Ik neem je mee op reis in de wereld van koken zonder stress, de zogenaamde culinaire therapie.

In mijn carrière heb ik veel te maken gehad met stress (persoonlijk en in mijn omgeving) en dit ging mij aan het hart. Daarom ben ik naast mijn fotografie hobby gestart met een stress management opleiding. Ik ben gevraagd om hier een artikel over te schrijven. Graag zelfs! Hopelijk heb je er wat aan.

Wist je dat 36% van de verzuimklachten gerelateerd is aan stress? Werkstress is hierdoor beroepsziekte #1. Idioot. Een burn-out ligt op de loer voor 1 miljoen (!) mensen. Dit zijn echt schrikbarende cijfers. Maar waar ligt dit aan en hoe kun je ermee overweg?

Wist je dat je dagelijks 20.000 tot 30.000 keer ademhaalt? Dat zijn er 10 miljoen per jaar en 1 miljard in een (gemiddeld) mensenleven. Je hoeft niet na te denken over je ademhaling, dat wordt helemaal gereguleerd door je autonome zenuwstelsel. Maar wist je ook dat de meeste mensen verkeerd ademhalen? Ik was ook totaal niet bewust van mijn eigen ademhaling. Ik wil je graag kennis laten maken met de kunst van het ademhalen. Take a deep breath!

Hoe heb jij vannacht geslapen? Als een baby? Of stapte je met forse wallen op de fiets? Een volwassene heeft gemiddeld 7-9 uur slaap nodig, maar wist je dat 30% van de volwassen wereldbevolking minder dan 6 uur slaapt? Dan hoef je geen rekenwonder te zijn om hier een probleem te signaleren. Ik neem je mee in de wondere wereld van slapen.